Elke week zien de wij, de kinder-bekkenfysiotherapeuten (Geja de Vries en ik, Barbara Hettema) kinderen met plas- en poepproblemen. Deze klachten lopen sterk uiteen en zijn voor veel kinderen maar ook voor de ouders een ramp.
Zo ook voor de 10 jarige Cas (fictieve naam) die samen met zijn moeder op mijn spreekuur kwam. Cas vertelde met grote schaamte dat hij ’s nachts nog niet droog is. Ze hadden al veel dingen geprobeerd: wakker maken in de nacht, een plaswekker en zelfs medicatie (minlijn). Helaas heeft het allemaal niet geholpen. Cas denkt ook dat het nooit goed gaat komen.
Samen met Cas ben ik aan de slag gegaan. Eerst een plasdagboek (mictielijst) laten invullen en een flowstudie (plasmeting) gedaan en met een echo gemeten of hij helemaal leeg kan plassen. Naar aanleiding van het plasdagboek zag ik dat Cas hele kleine beetjes plaste, 50-80 ml per keer. Hij vertelde me ook dat hij vaak moet plassen en als gevolg hiervan minder gaat drinken. De flow liet een mooie curve zien maar wel een klein volume geplast en gelukkig wel helemaal leeg geplast.
Naar aanleiding van dit onderzoek heb ik met Cas gesproken en hem verteld dat het helemaal niet gek is dat hij nog een nat bed heeft, “je blaas is helemaal niet groot genoeg om ’s nachts door te slapen”. “In jou geval zou het betekenen dat je minstens 2x wakker moet worden om te plassen”. Je zag de opluchting bij Cas en de glunderen dat hij er zelf dus echt niets aan kon doen.
“Als je graag droog wil worden dan zouden we kunnen starten met medicatie en daarnaast zullen we gaan trainen om je blaasvolume groter te maken. Dit betekent ook overdag weer meer drinken” , zei ik tegen Cas.
Cas is na gebruik van medicatie gedurende 6 maanden en blaastraining volledig droog geworden en zijn blaascapaciteit is vergroot van 80 ml naar 280 ml.
Barbara Hettema
